Bruce Campbell tworzy tu świetną kreację podstarzałego Elvisa i udowadnia, że nie jest aktorem tylko jednej roli(choć pod koniec zaczyna przypominać sypiącego tekstami Ash'a z "Armi Ciemności"). Pomysł jest zakręcony, sporo dialogów prześmiesznych, całośc ładnie się zamyka, ale sceny z mumią trochę tu nie pasują (przynajmiej mi nie za bardzo grały) i niestety są też one najsłabszymi momentami filmu.
W ogóle mamy tu taki misz masz gatunków, że ciężko zadowolić fana któregokolwiek z nich.
Jest bowiem: komedia opierająca się głównie na dowcipych komentarzach narratora i dialogach (szczególnie rozmowy Elvis-JFK:), jest dramat o przemijaniu, jest momentami szybki, agresywny montaż przypominający widzowi podobne efekty z współczesnych krwawych horrorów typu remake Teksańskiej Masakry, no i są sceny z mumią, które są mixem klimatu slashera (mroczna postać nadchodzi...) i jakiejś niepoważnej groteski.
Mi tu zabrakło zdecydowania się bardziej na jeden z tych elementów.

Ogólnie: można obejrzeć (dla Bruce'a). Ale rewelacją to nie jest.